Terket - Meçhul Sanıklar

Terkedeceksen git geri gelme bir kural ögrendim yüz verme
Kendini kasacaksan yükselme üstüne alacaksan göt verme
Aglanacak haline gülme kiç yalayip pustlari bana övme
Bir kerede bölme kara kedi gibi dostlarin yakasindan düs geri dönme
Kendin gibi davran arkamdan laf çeviripte suratima gülme
Kes zübbe sövme deme bizde karin tok sen yol gözle
Al sana kuru bi maas sürüngen piçler gezsin âlemde
Hiç olmazsa lavuk vaat verirken dersini ezberle
Kendini kaybetmissin zaten bosa kosmussun zevklerle
Aynada fark ettim bir tutam kar kenari çizilmis gözlerle
Sanki rüyadan uyanmak var der gibi çizgilerim güldükçe
Yolumun sonunu gösterir biri dogar ben öldükçe
Dünya sanada kalmaz toprak perde vakti gelince
Tadina vardin belki belkide saniyelerin iskence
Sayfalarim tercümandi bende hayat bir sahne bende bu rolde
Gözümü kapadim açtim baktim yanimda yoktu kimse

Terket... defol git senden iz de kalmasin
Özleyip seven gelir git ve dönüsün olmasin
Sen yokkende ben yarami sardim aklin kalmasin
Yanardöner bi kanciksan çevremde durma sende terket...

Gözüme uyku girmez oldu kafama takmaktan da biktim
Basimi derde sokma git yalanlarindan usandim
Bilmesende kelime yagmurunda hep seni islattim
Sevme yinede kahpe ben yazdigim o kaleme yaslandim
Dalgalandi hep semada sanli ay ve yildizim
Gökyüzünde yadigâr iner mi sandin mirasim
Kalles bir pusuda sehitsin derse alnimdaki yazim
Ben mevzimi mezarda yaparim sense sirt dönersen terket
Biktim artik ölen kursunla dogdu feryadim
Için için yandigim o derdi dindirmez gözyasim
Bine bedel on aslanin etten duvarlar ördü nasi
Sen bir bos tabutla göç ve düsman saflarinda har bet
Hayret askerlikten muafmis evladin
Biz daglarda turladik sen koltuktan sallardin
Gösterme vakti geldiginde memlekete sadakatin
Bizde özlem duymustuk dürzü zormu geldi hasret?

Terket... defol git senden iz de kalmasin
Özleyip seven gelir git ve dönüsün olmasin
Sen yokkende ben yarami sardim aklin kalmasin
Yanardöner bi kanciksan çevremde durma sende terket...